Ruim honderd jaar geleden werd in ons land de ‘Bond van Grote en Jonge Gezinnen’ (nu Gezinsbond) opgericht. De gezinnen in Vlaanderen zijn in die honderd jaar helemaal veranderd. Van erg kroostrijk werden ze veel minder groot: het traditionele gezin met een vader, een moeder en soms wel acht of meer kinderen is al lang niet meer de norm. Het onderwijs werd gemengd en er kwam betaalde vakantie, waaruit dan weer het toerisme ontstond. Vrouwen kregen een pil om niet nog eens (ongewenst) zwanger te worden en ook omdat seks gewoon leuk mocht zijn zonder dat daar een kind van hoefde te komen.
Van vaders wordt nu meer verwacht dan dat ze het geld binnenbrengen, hun krant lezen en de voeten onder de tafel schuiven. Vrouwen werden intussen mondige mama’s. De ontwikkeling van de techniek en de wetenschap heeft gezinnen in de voorbije honderd jaar enorm vooruitgeholpen en toch is een gezin runnen vandaag misschien nog wel complexer dan vroeger.
Schrijver en journalist Dirk Musschoot vertelt aan de hand van persoonlijke verhalen en anekdotes over de sleutelmomenten in de gezinsgeschiedenis van de voorbije honderd jaar. Zijn boek Toen geluk nog heel gewoon was heeft een hoog nostalgiegehalte, maar richt ook zonder schroom de blik op de toekomst. Musschoot staat bekend om zijn origineel onderzoek naar boeiende historische thema’s, zoals het lot van de Belgen op de Titanic, de Belgische vluchtelingen in Groot-Brittannië tijdens WO I of de liefdesverhalen van de Vlaamse sweethearts en hun Britse bevrijders na WO II. Zeven jaar geleden was Musschoot al te gast bij De Vlierbes. Hij hield toen een lezing over zijn boek Van Franschmans en Walenmannen, dat handelt over de Vlaamse seizoenarbeiders in den vreemde in de 19de en 20ste eeuw. Zijn historische boeken bewijzen als geen ander dat hij de sociale geschiedenis kan doen herleven.