In memoriam: May Lanslots

Op 11 december 2021 hebben wij afscheid genomen van May Lanslots, bestuursmedewerkster van De Vlierbes. Zij was de echtgenote van onze ondervoorzitter, Stan Geysen.

May werd op 15 november 1954 geboren in het ouderlijk huis van haar vader aan de Kleirijt in Merksplas. Vier jaar later begon het gezin met een eigen boerderij aan de Lemmerstraat in Beerse, in de hoeve van de overgrootouders van May, Pieter en Liske Van DijckLinders. Samen met haar broer Jos en zus Wis beleefde May er een fijne jeugd en leerde zij wat werken is. Na het middelbaar onderwijs behaalde zij in Antwerpen het
regentaatsdiploma voor handelsvakken.

In haar vrije tijd werkte May als jobstudente in de beenhouwerij van supermarkt Cory aan de Lindelaan. Daar leerde zij Stan Geysen kennen, de grote liefde van haar leven. Zij trouwden op 1 juli 1977 en woonden enkele jaren in een huurhuisje aan de Pastoriestraat. Ze kregen twee kinderen, Jan en Ilse, en bouwden een eigen woning aan de Merksplasseweg in Beerse.

May ging als leerkracht aan de slag in het Sint-Lutgardisinstituut aan de Klinkstraat en werd in 1992 lerares voor de handelsvakken en dactylo in het Sint-Victorinstituut in Turnhout. Een halfuur vooraleer de collega’s aan hun dagtaak begonnen, startten de dactylolessen al voor een eerste groep leerlingen en tijdens de middagpauze kwamen de tweede en derde groep aan de beurt. May organiseerde ondernemingsdagen op school, waarbij de leerlingen kennismaakten met de ervaringen van ondernemers en zelf een handelszaak leerden opstarten en organiseren. De collega’s van de vakwerkgroep Handel & Economie herinneren zich nog de aangename uitstappen naar de studiedagen van de Nationale Bank van België in Brussel en hoe May het voortouw nam om de economische vakken te presenteren op de jaarlijkse opendeurdag van de school.

Bij De Vlierbes was May de stille kracht achter Stan, die als auteur van vele jaarboekartikelen zijn fiets opsprong om interviews te gaan afnemen. Voor het artikel Den Hout-Noord in het jaarboek 2003 had zij zelf heel wat te vertellen over de boerderijen en hun bewoners ten noorden van de vaart, omdat zij er haar jeugd had doorgebracht en zelfs haar overgrootouders er al geboerd hadden. Daarna kwamen de steenbewerkers aan de beurt in 2004, de schippers in 2005, de slachters en beenhouwers in 2008, de bakkers in 2011, de brouwers en bierhandelaars in 2016, de kappers en kapsters in 2019. Telkens kwam Stan thuis met haastig genoteerde data, feiten en anekdoten. May zette zich dan achter de computer om de notities netjes uit te schrijven en er een vlot leesbaar verhaal van te maken.

Tijdens het jaarlijkse tentoonstellingsweekend bij de voorstelling van het jaarboek was May in de weer om de bezoekers te voorzien van taart en koffie. Bij de grote schoonmaak van het museumcafé zorgde May voor de was van de gordijnen en tafelkleedjes en voor het poetsen van ramen en cafémeubilair. Toen Stan in 2013 tot erebestuurslid werd aangesteld, werd May met recht en reden mee in de bloemetjes gezet.

Ook bij de Landelijke Gilde en bij Tuinhier kon Stan op de medewerking van May rekenen. In 2001 kreeg May te horen dat zij kanker had. Het is bijna onvoorstelbaar dat May de nodige moed en kracht bleef vinden om tegen de ziekte te vechten en tegenover haar gezinsleden en familie, collega’s en vrienden steeds positief de toekomst tegemoet te kijken. Twintig jaar lang!

Op 6 december 2021 moest zij helaas de strijd opgeven, liefdevol omgeven door Stan, haar twee kinderen en drie kleinkinderen Quinn, June en Nand.

Bedankt, May, voor je strijdlust, die voor ons een voorbeeld was. Het bestuur van De Vlierbes biedt de
familie zijn oprechte gevoelens van deelneming aan.